Tandheelkundige Chirurgie

Nadat het bottransplantaat is geplaatst, is er ruimte voor uw eigen lichaam om de reparatiewerkzaamheden uit te voeren. Met andere woorden: een tandheelkundig bottransplantaat is als een steiger waarop uw eigen botweefsel kan groeien en regenereren. In sommige gevallen kan uw tandarts een tandheelkundig bottransplantaat combineren met bloedplaatjesrijk plasma (PRP). Dit wordt uit een monster van uw eigen bloed gehaald en wordt gebruikt om genezing en weefselregeneratie te bevorderen.

Een persoon met botverlies in de kaak heeft meestal een tandbottransplantaat nodig. Deze procedure kan worden aanbevolen als u:

• laat een tand trekken.

• Plan om een ontbrekende tand te vervangen door een tandheelkundig implantaat.

• Moet de kaak opnieuw opbouwen voordat u een kunstgebit krijgt.

• Heeft gebieden met botverlies als gevolg van tandvleesaandoeningen (parodontitis).

Eerst zal uw tandarts het gebied verdoven met plaatselijke verdoving. Vervolgens maken ze een kleine incisie in uw tandvlees. Het tandvlees wordt iets naar achteren verplaatst, zodat het kaakbot zichtbaar wordt. Na het reinigen en desinfecteren van het gebied voegt uw tandarts bottransplantatiemateriaal toe om het defect te herstellen. In veel gevallen wordt het bottransplantaat bedekt met een membraan voor extra bescherming. Ten slotte wordt het tandvleesweefsel opnieuw gepositioneerd en wordt de incisie met hechtingen gesloten.

Na een tandbottransplantatie kunt u pijn, zwelling en blauwe plekken krijgen. Dit zijn normale bijwerkingen die binnen een paar dagen zouden moeten afnemen. De symptomen kunnen worden behandeld met pijnstillers. Uw tandarts kan u ook antibiotica geven. Deze moeten precies zoals voorgeschreven worden ingenomen. Het kan zijn dat u de eerste paar dagen kleine botfragmenten uit de plek ziet komen. Deze stukken lijken vaak op zout- of zandkorrels. Dit is meestal geen reden tot bezorgdheid, maar bel uw tandarts om er zeker van te zijn dat u geneest zoals verwacht.

De meeste mensen die tandheelkundige bottransplantaten hebben, melden weinig tot geen pijn. Zorg er wel voor dat u alle medicijnen inneemt zoals voorgeschreven en volg de postoperatieve instructies nauwkeurig op.

Zoals hierboven vermeld, kunnen de hersteltijden per persoon aanzienlijk variëren. Zodra het bottransplantaat is geplaatst, zal de tandarts van Viva La Dent Clinic uw genezing controleren door middel van röntgenfoto's. Als u wacht op een tandheelkundige implantaatoperatie, zullen zij u laten weten wanneer uw nieuwe bot sterk genoeg is om het implantaat te ondersteunen.

Apicale chirurgie is een kleine chirurgische ingreep die wordt uitgevoerd om een tand met een aanhoudende infectie te behandelen. Dit kan ontstaan als de wortelkanaalbehandeling niet geheel succesvol is geweest. De infectie wordt vaak aangetroffen rond de punt van de wortel van de tand, in het kaakbot. Het wordt meestal uitgevoerd onder lokale anesthesie (d.w.z. na verdoving) terwijl de patiënt wakker is. U kunt na de ingreep direct naar huis en veel patiënten hoeven na de ingreep geen verlof te nemen.

Infectie aan de punt van de wortel (ook bekend als de worteltop) ontstaat meestal vanuit een geïnfecteerd wortelkanaal (het dunne kanaal in de wortel, waar de zenuwen en bloedvaten zich bevinden). Meestal is een wortelkanaalbehandeling (een wortelvulling) voldoende om deze infectie te elimineren, maar in de volgende situaties kan een apicale operatie noodzakelijk zijn:

• Wanneer een wortelkanaalbehandeling niet succesvol is geweest en het herhalen van de wortelvulling niet mogelijk is of mogelijk niet werkt.

• Wanneer de wortelvulling is herhaald maar niet succesvol is geweest.

• Wanneer er stukjes wortelvulmateriaal zijn die door de worteltop zijn geduwd en niet meer kunnen worden teruggehaald.

• Wanneer een biopsie van het besmette gebied vereist is.

• Er wordt een incisie rond de tand gemaakt en het tandvlees wordt voorzichtig teruggetrokken. Normaal gesproken kan de tandarts dan het deel van het kaakbot zien waar de infectie zich bevindt. Al het geïnfecteerde weefsel zou dan worden verwijderd.

• Met een boor wordt het uiteinde van de wortel dan voorzichtig verwijderd en wordt er een speciale vulling over de pas doorgesneden wortel geplaatst om deze af te dichten. Het plaatsen van deze vulling vermindert het risico dat de infectie terugkeert.

• Het tandvlees wordt dan weer op zijn plaats gehecht.

Apicale chirurgie wordt vaak uitgevoerd wanneer andere opties om de tand te redden zijn uitgeput. Daarom varieert het succespercentage aanzienlijk, afhankelijk van de toestand van de tand en eerdere behandeling(en) die zijn uitgevoerd. Gemiddeld kan het slagingspercentage tussen de 75% en 85% liggen.

Patiënten moeten onmiddellijk na de operatie gedurende een half uur een gaasje over het operatiegebied plaatsen. Hoe succesvol zijn sinusliften? Sinusliften hebben over het algemeen een hoog succespercentage. Uit één onderzoek bleek dat tandheelkundige implantaten bij sinuslifts na 24 maanden evaluatie een succespercentage van 95,2% bereikten. Dit succespercentage was 100% voor mensen met een resterende bothoogte van 4 mm of hoger en 87,5% voor mensen met een resterende bothoogte van minder dan 4 mm.

Hoewel sinusliften over het algemeen een veilige procedure zijn, brengt elke operatie een aantal risico's met zich mee. Het grootste probleem bij een sinuslift is de mogelijkheid dat het sinusmembraan wordt doorboord of gescheurd. Als dit echter toch gebeurt, moet de parodontoloog dit kunnen verhelpen door de sinusscheur te hechten of te patchen. Als dit onvoldoende is, moet de parodontoloog mogelijk de operatie stopzetten om het gat te laten genezen. Infectie is een ander, maar ongebruikelijk risico. Infectie en afstoting van het bottransplantaat zijn ook zeldzame risico's die inherent zijn aan de procedure.